In het ontroerende ‘Piccolo corpo’ (klein lichaam) verandert persoonlijke rouw in een transcendentale reis, een zwerftocht tussen het aardse en het magische, in het Italië van rond 1900.
Op een strand in Veneto begeleidt een processie de jonge Agata de zee in tijdens de zegening van haar toekomstige kind.
Maar haar baby wordt doodgeboren en begraven, voor eeuwig veroordeeld om in limbo te dwalen. Want doodgeboren baby’s kunnen niet gedoopt worden, legt de priester uit, ze hebben niet de eerste ademtocht genomen en zijn voorgoed veroordeeld tot het voorgeborchte.
Als Agata hoort van een afgelegen kerkje, waar ze die eerste ademtocht kunnen opwekken, onderneemt ze een lange reis langs het lege strand, de verlaten bergen en kale bossen.
Ze ontmoet de androgyne Lynx, die haar vergezelt op de reis.
Het Italiaanse landschap waar ze doorheen trekken, wordt heel mooi in beeld gebracht.
Ze komen ook verschillende lokale ‘volkeren’ tegen, waar ze hun eigen dialect spreken, dat Agata niet verstaat of spreekt.
Dit past bij het fantasy-aspect, maar ook bij het Italië van toen én van nu. In bijna alle regio’s van Italië worden nog lokale dialecten gesproken, waarvan sommige haast een andere taal lijken.
Celeste Cescutti acteert zeer intens als Agata. Zij wordt voortdurend met de handheld camera omcirkeld.
Agata houdt haar emoties zoveel mogelijk in. Ze is zo doelgericht dat ze er geen ruimte of energie voor heeft.
‘Piccolo corpo’ is een gevoelig debuut van Laura Samani.
Zij viel met haar film in de prijzen in Cannes en overtuigt met een geheel eigen filmtaal waarmee ze een bijzondere wereld weet te creëren.
Met onverwachte elementen van magisch realisme vertelt dit intens mythisch sprookje over rouw, moederschap, (bij)geloof en vrouwelijke kracht.
Italië, Frankrijk, Slovenië 2021
Regie: Laura Samani
Cast: Celeste Cescutti, Ondina Quadri
Genre: drama
Duur: 1 uur 92 min.
Gesproken taal: Italiaans, Friulaans, Sloveens
Trailer