Opvoeden is niet simpel. Puberdochters opvoeden al helemaal niet. Laat staan als je er helemaal alleen voorstaat. Pech dus voor Mario, die alleen achterblijft met zijn dochters Frida en Niki, nadat zijn vrouw Armelle is weggegaan.
In de hoop dat zijn ex bij hem terugkeert, geeft Mario zich op voor een theaterproject waar zij werkt.
Het stuk, waarin iedereen zichzelf moet spelen, weerspiegelt het filmverhaal: langzaam ontdekken de personages wie ze zijn en wat ze voor elkaar kunnen betekenen.
Terwijl hij worstelt met zijn eigen relatieproblemen, verkennen zijn dochters volop hun eigen seksualiteit.
Is liefhebben vasthouden of loslaten? Mario zoekt angstvallig naar de antwoorden, en kan ze maar beter snel vinden.
Om een grijze muis als Mario een beetje interessant te maken, heb je een kanjer van een acteur nodig. Met onze landgenoot Bouli Lanners heeft regisseuse Claire Burger het winnende lot getrokken: hij maakt de grootste emoties los met de kleinste gebaren.
Maar ook de rest van de cast speelt met een puurheid die je maar zelden tegenkomt.
De film speelt zich af in het Noord-Franse Forbach, aan de grens met Duitsland, het stadje waar regisseur-scenarist Claire Burger opgroeide en waar ze ook haar speelfilmdebuut Party Girl (2014) opnam.
Haar onderwerpen zoekt ze dicht bij huis: haar ouders scheidden toen ze een puber was, waarna ze samen met haar zus bij haar vader achterbleef.
Strikt autobiografisch is ‘C’est ça l’amour’ (‘dit is wat liefde is’) niet, maar Burger weet duidelijk waar ze het over heeft. De gezinsscènes ogen uitermate realistisch en ieder personage krijgt begrip.
‘C’est ça l’amour’ is een bloedeerlijk vertolkt familieportret over opvoeden, liefhebben en loslaten en bevat de ontroerendste drugstrip ooit.
Frankrijk 2018
Regie: Claire Burger
Acteurs: Bouli Lanners Justine Lacroix, Sarah Henochsberg
Genre: dramatische komedie
Duur: 98 min.