Cecilia is samen met Adrian, een steenrijke wetenschapper, die actief is in de wereld van de optica.
Al gauw wordt duidelijk dat de relatie allesbehalve gezond is en dat Adrian haar letterlijk en figuurlijk gevangen houdt.
Vol angst en twijfels besluit Cecilia om Adrian te verlaten. Niet veel later hoort ze dat haar ex zelfmoord heeft gepleegd.
Voorzichtig begint ze aan een nieuw leven, al wordt dat al gauw bemoeilijkt. Plots gebeuren er immers rare en onverklaarbare dingen.
Terwijl Cecilia steeds dichter bij de waarheid komt, wordt ze door iedereen in haar omgeving als knettergek beschouwd.
Cecilia is een bijzonder en interessant personage. De rol is sterk geschreven en wordt bovendien fantastisch neergezet door de getalenteerde Elisabeth Moss. De actrice verbluft over de gehele lijn. Daardoor is het uiterst eenvoudig om mee te gaan in het beklemmende verhaal.
Het is opvallend hoeveel, schrijver-regisseur Leigh Whannell, met relatief weinig middelen voor elkaar krijgt. Eén goede actrice, sterk camerawerk en een focus op geluid blijken voor veel scènes al voldoende om de kijker naar het puntje van zijn stoel te brengen.
Dat kijkers van ‘Jaws’ ooit angstig werden voor water, was niet omdat het water zelf angstaanjagend was. Het was de haai die eng was, maar doordat die zich ophield in het water, associeerden kijkers het water met die haai. ‘The Invisible Man’ weet op zijn beurt de leegte in ruimtes eng te maken. Op elke lege vierkante meter kan zich immers die onzichtbare bedreiging bevinden. Het is aldus geen toeval dat shots gaandeweg steeds meer negatieve ruimte bevatten.
De film biedt ons, naast een stevige portie huiveren, ook een keiharde beschouwing over, hoe stalking ervaren kan worden.
Qua sfeer, tempo en storytelling zit alles over de gehele lijn goed.
Dit is echt verrassende cinema!
Canada/Australië/USA 2020
Regie: Leigh Whannell
Acteurs: Elisabeth Moss, Aldis Hodge, Harriet Dyer…
Genre: thriller
Duur: 2 uur 4 min
Trailer