Inger woont al sinds haar adolescentie in een inrichting en heeft constant begeleiding nodig. Paniekaanvallen worden gedempt door medicatie, maar oncontroleerbare uitbarstingen en dwang- en waangedachten zijn aan de orde van de dag.
Toch besluiten jongere zus Ellen en Ellens man Vagn, om Inger mee te nemen op een busreis naar Parijs, de stad waar Inger in betere tijden als jonge vrouw woonde. In de hoop dat Inger daar weer even minder patiënt zal zijn.
De Deense Niels Arden Oplev maakte internationaal furore als regisseur van de eerste film in de Millennium-reeks, ‘Mannen die vrouwen haten’ .
Hij liet zich voor deze film inspireren door een persoonlijk verhaal: de reis die zijn zus (op jonge leeftijd gediagnosticeerd met schizofrenie) met zijn andere zus en haar man maakte naar Parijs, vijfentwintig jaar geleden.
En hij heeft de juiste persoon kunnen casten voor de hoofdrol: Sofie Gråbøl. Vooral is zij bekend als de rechercheur met de prachtige wollen truien uit de Deense crimi ‘The Killing’.
Het sterke aan ‘Rose’ is dat het een film van nuances is. Inger wordt zeer menselijk neergezet.
Ze is angstig, nukkig en moeilijk, maar andere keren ook opgewekt, pienter en heel erg open.
Inger is misschien wel het meest driedimensionale personage in deze hele film.
En de oplossingen van haar zus zijn goed noch slecht. De ene keer kan iets werken, maar de andere keer totaal niet.
Arden Oplev biedt geen directe antwoorden of kant-en-klare oplossingen en pretendeert die ook niet te hebben. Hij houdt een laagdrempelig pleidooi voor medemenselijkheid, voor net iets verder kijken dan we normaal doen.
Denemarken 2022
Regie: Niels Arden Oplev
Cast: Sofie Gråbøl, Lene Maria Christensen en Anders W. Berthelsen
Genre: tragikomedie
Duur: 1 uur 46 min
Gesproken taal: Deens, Duits, Engels en Frans
Trailer