Milano groeit op bij zijn alleenstaande vader Alain.
Dat gaat niet zonder slag of stoot, want hoewel Alain zijn zoon graag ziet, duwt hij de jongen even vaak weg met zijn bedenkelijke gedrag. Wanneer Milano zijn biologische moeder wil ontmoeten, die hem achterliet toen hij nog een baby was, komt hun relatie onder druk te staan.
Milano is het verhaal van een jongen die doof is, maar vooral eenzaam. De jonge (en dove) acteur Basil Wheatley speelt hem met veel expressie – met een prachtige gebarentaal − en een uitdagende blik waaruit stille wilskracht spreekt. Hij overtuigt elk moment in deze absoluut niet evidente rol.
Maar ‘Milano’ is ook een portret van een vader: een man die in een voortdurende strijd met zichzelf en de demonen uit zijn eigen jeugd verwikkeld zit. Matteo Simoni legt een grote gevoeligheid aan de dag. Steeds beter begrijp je hoe hard deze man zijn best doet om zijn zoon dezelfde pijn te besparen. Hoe zorgend hij is, op zijn eigen, soms wat onbeholpen manier. Maar ook hoe hij zichzelf soms stokken in de wielen steekt en struikelt.
De treffende wijze waarop Christina Vandekerckhove in de geprezen docu ‘Rabot’ menselijke puinhopen in beeld bracht, deed vermoeden dat ze ook op fictiegebied de juiste toon zou weten te treffen.
Zij drijft de spanning op, niet alleen met interessante plotwendingen, maar ook door het weer te laten spreken. Als alles goed lijkt te gaan, schijnt de zon en als Milano zijn vader niet meer wil zien, valt de regen met bakken uit de lucht. De wind trekt aan en je weet al dat er problemen zitten aan te komen.
‘Milano’ is een waarachtig en subtiel verteld drama.
België 2024
Regie: Christina Vandekerckhove
Cast: Matteo Simoni, Basil Wheatley, Alexia Depicker, Thibaud Dooms, Taeke Nicolaï, Jo Deseure…
Genre: Drama
Duur: 1 uur 59 min.
Gesproken talen: Nederlands, gebarentaal
Trailer